Zgadzam się w pełni. Identyczne odczucia miałam czytając książkę, co oznacza, ze scenarzysta i aktorki spisali się wspaniale.

Dobbin też nie lepszy, miał okazję zakręcić się wkoło Amelii, gdy jej zaręczyny z Georgem wisiały na włosku. Zamiast za Osbornem, należało łazić za nią.
I ta scena, jak Amelia się na niego wydziera "Modliłam się, żebyś przyjechał, gdy zabierali mi syna!". No super, ale może zamiast się modlić, należało do niego napisać? Co on jest, jasnowidz?